Evliyânın büyüklerinden. Künyesi Ebû Abdullah, ismi Muhammed bin Ahmed el-Mukrî'dir. Ebû Abdullah; Yûsuf bin Hüseyin Râzî, Abdullah el-Harrâz, Muzaffer el-Kirmanşâhî, Ruveym bin Ahmed, İbn-i Cerîrî ve İbn-i Atâ'nın sohbetlerinde bulundu, onlardan ilim öğrendi. Ayrıca Ahmed bin Hanbel'in oğlu Abdullah'ın talebesidir. Evliyânın meşhurlarından Cüneyd-i Bağdâdî'yi görmüştür. Evliyânın en çok fetvâ vereni, en cömert, en güzel ahlâklı, himmetçe yüksek olanı, verâ ve takvâ sâhibi, haramlardan ve şüpheli şeylerden sakınan bir âlim idi. 976 (H.366) senesinde Nişâbûr'da vefât etti.

Hocalarından Abdullah Harrâz ona şöyle nasihat etmiştir:

"Sana üç şey tavsiye ederim. Biri tam bir gayret ve itâatla farzları yerine getir. Bu hususta hırslı ol. İkincisi, müslüman cemâatine, topluluğuna hürmet, üçüncüsü ise kendini ve hatırına gelen dağınık düşüncelerini iyi bilmemektir."

Buyurdu ki:

"Fütüvvet; kızdığı kimseye karşı güzel huylu olmak, hoşlanmadığı kimseye ihsân etmek, kalbinin nefret ettiği kimse ile hüsn-i sohbette, güzel sohbette bulunmaktır."

"Kişi, din kardeşlerine ve dostlarına hizmetinden dolayı böbürlenirse, Allahü teâlâ ona öyle bir alçaklık verir ki, kat'iyyen ondan kurtulamaz."

1) Tabakât-üs-Sûfiyye; s.509

2) Tabakât-ül-Kübrâ; c.1, s.125

3) Nefehât-ül-Üns; s.310

4) Sefînet-ül-Evliyâ; s.154

5) Hazînet-ül-Asfiyâ; c.2, s.202

6) Tabakât-ül-Evliyâ; s.75

7) Tabakât-ı Ensârî; s.476

8) İslâm Âlimleri Ansiklopedisi; c.4, s.12

9) Firdevs-il-Mürşidiyye; s.181