Kanda, kan yapıcı dokularda ve diğer organlarda anormal kan hücrelerinin kontrolsüz olarak çoğalmasıyla ortaya çıkan bir hastalık. Tıp dilinde lösemi olarak geçer.

Sebebi tam olarak bilinmemekle beraber çeşitli kimyasal ajanların, radyasyonun virüs adı verilen mikropların hastalığın meydana gelişinde rol oynadığı ve bazı genetik hastalıkların da, hastalığa yatkınlık teşkil ettiği düşünülmektedir.

İlerleyici bir seyir gösteren hastalığın belirtileri, anormal (habis) hücrelerin, kan yapıcı organlarda normal hücrelerin yapımını engellemesi sonucunda ortaya çıkar. Alyuvarların yapılmaması ile kansızlık (Anemi); akyuvarların yapılmaması neticesinde mikrobik hastalıklar ve ateş; kan pıhtılaşmasında rol alan kan pulcuklarının (trombositler) yapılmaması ile çeşitli kanamalar (burun kanaması, cilt altı kanaması gibi) meydana gelir. Ayrıca hastalığın diğer işaretleri de habis hücrelerin bazı organları işgal etmesine ve çeşitli kimyasal maddeleri salgılamasına başlanır. Bütün bu hızlı hücre yapım ve yıkımı kilo kaybı ve terlemeye de yol açar. Hastalarda dalak, karaciğer ve lenf bezlerinin de genellikle büyümüş olduğu tespit edilir.

Kan kanserinin hücre tipine göre ve hastalığın süresine göre had ve müzmin çeşitleri vardır. Lökosit serisinin artması fazla ise (Miyelositik lösemi) denir. Lenfosit serisinin artması daha çok ise (Lenfositik lösemi) denir. Hücre tipinin yanında ayrıca had (akut) ve müzmin (kronik) olarak da ayrılır. Lösemiler başlıca 4 grubdur.

1. Akut Lenfoblastik Lösemi (ALL)
2. Akut Myeloblastik Lösemi (AML)
3. Kronik Lenfositik Lösemi (KLL)
4. Kronik Myelositik Lösemi (KML)

Bazı tipler daha hızlı ve kötü bir gidiş gösterir. Çocukluk çağında lösemi tipleri diğer kanser tiplerine göre daha sık görülür.
Hastalığın tedavisinde, son yıllarda oldukça önemli adımlar atılmıştır. Sebebi kesin bilinmediği için sebebe yönelik tedavi yapılmamaktadır. Günümüzde tatbik edilen tedavilerin temel gayesi habis hücreleri ortadan kaldırmaktır. Tedavi şekli, hastalığın tiplerine ve safhalarına göre değişiklik gösterir. Radyasyon (şua) tedavisi, çeşitli kanser ilaçları, bağışıklık sistemini güçlendirme tedavisi (immünoterapi), kemik iliği nakli başlıca tedavi şekilleridir. Kemik iliği nakli kriz (atak) geçtikten sonra kişinin kendi hücrelerinin (ototransplantasyon) veya uygun bir vericinin hücrelerinin (allotransplantasyon) verilmesi ile olabilmektedir. Bu tedavi şekillerine ek olarak birçok yeni metod deneme safhasında olup, müsbet neticeler vermektedir. Hastaların kaybedilmesinin sebepleri, aşırı zayıflık, mikrobik hastalıklar, kanama ve işgale bağlı organ yetmezlikleridir.

Tatbik edilen tedavilerle hastalık krizi atlatılabilmektedir. Ancak bazan kısa bazan da yıllarca süren aralardan sonra hastalık yeniden ortaya çıkabilmektedir.

Kan kanseri içinde en iyi tip müzmin lenfositer tiptir. Bu tip genellikle 50 yaşından sonra görülür, 20-25 sene devam edebilir. Bunun soya çekimle (irsiyet) alâkası vardır. En kötü öldürücü tipi ise, kronik myelositer tiptir. Daha çok 25 yaşın üstünde, 30-60 yaşlar arasında görülür. Ortalama hayat süresi 3'5 senedir.