Şimdi söyleşi diyorlar. Söyleşi, konuşarak vakit geçirme demektir. Ama
dinimizde sohbetin tarifi başkadır. Sohbet, beraber olmak demektir. İnsanın
derece bakımından kendinin üstünde veya altında yahut akranı ile bir araya gelip,
Allahü teâlânın ve Peygamber efendimizin beğendiği, hoşnut olduğu şeyleri
konuşması demektir.
Kişinin kendinden üstün olanla beraber olmasının hakikati, o zata hizmettir.
Aşağısında olanla sohbetin gereği, onun hallerinden bir noksanı gördüğünde onu
ikaz edip, kusurundan haberdar etmektir. Aynı seviyede olan sohbet
arkadaşlarının sohbetlerinin hakikati, başkalarının, yabancıların yanında
birbirlerinin kusurlarını görmezden gelmektir.