Nesillerin devamını sağlayan mekanizma. Üreme, tek bir hücre için genetik malzemesini iki katına çıkartmak; bir organizma içinse, büyümek ve kendini yenilemek demektir. Fakat üremek bir nesilden onun benzeri bir neslin aynı karakterler ve genetik materyelle devamı manasına da gelir.

Erkek ve dişi üreme sistemleri vazifelerine göre sınıflandırılabilir. Testis ve overlere Gonad da denir. Bunlar gamet, yani sperm ve yumurta yaparlar. Testisler, erkeklerde bulunup sperm yapar. Overler ise dişide olup, yumurta yaparlar. Bunlar aynı zamanda hormon da üretirler ki bu bakımdan da birer iç salgı bizidirler. Üreme sistemleri bunlara ilaveten üretilen gametlerin nakledildiği kanallar ve gametlerin varlığına destek olan aksesuar (ilâve) bezlerden ibarettir.

Testisler: Embriyoda arka karın duvarında bulunurlar. Embriyo 32 haftalık iken keselere inerler. Bazen bu iniş vukû bulmaz. Bu hâl yüzde üç görülür. TEdavi edilmezse kısırlık olur. Çünkü sperm karın içi sıcaklığında yaşayamaz. Tedavisi cerrahidir. Hormonlarla da tedavi edilmektedir.

Spermler: Günde 300 milyon üretilir. Ana rahminde 48 saat kadar yaşarlar. İnsan yumurtasını bulmak kâbiliyetinde yaratılmıştır. Başı, gövdesi ve kuyruğu vardır. Başında genetik materyel bulunur. Gövdesinde kuyruğa enerji temin eden, yani motor vazifesi gören mitokondriler bulunur.

Ön hipofiz bezinin salgıları büluğ ile ilgili gelişmede büyük rol oynarlar. Büluğun evvelinde beynin altında yer alan ön hipofiz bezi iki hormon salgılar. Bunlar üreme sistemini etkiler ve üremeyle ilgili kabiliyetlerin hâsıl olmasına yol açarlar.Bu iki hormondan biri olan FSH (Follikül uyarıcı hormon) sperm yapımına sebep olur. LH isimli (Luteinizan hormon) ise spermlerin olgunlaşmasına ve erkeklik hormonu olan testosteronun salgılanmasına sebep olur.

Testosteron: ''Kollesterol''den ve ''asetil koenzim A'' dan yapılır. Tek erkeklik hormonudur ve bedende muhtelif etkileri vardır. Gelişme, büyüme ve erkek üreme sistemi üzerine tesir eder. Kemik gelişmesi, protein yapımı, bazı tesirlerindendir. Buluğda hâsıl olan erkeklik karakterleri de bu hormon sebebiyledir.

Üretilen spermler çeşitli olgunlaşma safhalarından geçerek bir takım kanallar içinde saklanırlar. Prostat bezinin salgısı sperm hareketlerinin muntazam olmasına yardımcı olur.
Semen: Semen denilen sıvı sperm, seminal bez, prostat ve bulboüretral bezlerin salgılarının karışımıdır. Bir mililitresi içinde 50 ilâ 100 milyon kadar sperm bulunur. Bu rakam 20 milyona düşerse, erkekte kısırlık hâsıl olur. Bu kadar çok olmalarına rağmen sadece biri yumurta içine girerek insan ana rahmine düşmüş olur. Fakat bunun için çok sayıda spermin mevcut olması gerekir; zira bunların baş tarafından salgılanan mayaların yumurta çevresindeki maddeleri sindirebilmesine tek bir sperm yetmemektedir.

Semen içinde seminalplasmin isimli bir antibiyotik bulunur. Bu antibiyotik; penisilin, streptomisin veya tetrasiklinin yaptığı gibi kuvvetli tesir ederek spermleri çevredeki mikrobik vasattan korumaktadır. Ayrıca alkali bir vasata haiz olan semen, mikrobik tesirleri bertaraf edicidir.

Dişi üreme sistemi, yumurta üretilen overler, rahim, fallop kanalları ve vaginadır.
Overler: Rahimin her iki tarafındadırlar. Çeşitli bağlarla burada tutunurlar. Overler yumurta üretirler, hormon salgılarlar. Bu hormonlar progesteron, östrojen ve relaksindir.
Fallop tüpleri: Rahimden yumurtalıklara doğru uzanırlar. Vazifeleri overden atılan yumurtayı ana rahmine taşımaktır. İçinde hareketli tüyler taşıyan hücreler vardır.
Ayda bir,olgunlaşmamış bir yumurta over cidarından çıkar. Buna ovülasyon denir. Buradan fallop kanalına girer. Overden çıkan yumurta, sadece 24 saat müddetle bir insanın meydana gelmesine sebep olacak özelliklerini koruyabilir.

Rahim: Âdetin vukû bulduğu, döllenmiş yumurtanın ekildiği, gebelik boyunca fetüs denilen insan yavrusunun geliştiği ve doğumun meydana geldiği yerdir. İlk doğumdan önce,7,5 santim uzunluğunda, 5 santim eninde, 1,5 santim kalınlığındadır. Öne doğru eğiktir. Üç tabakadan müteşekkildir. Orta tabakasında kaslar bulunur. Doğumda bu kaslar faaldirler. İç tabakaya endometriyum denir. Bu da iki tabaka olup, iç tabakası her âdette atılır ve diğer âdete kadar dış tabakasından yeni bir iç tabaka daha meydana gelir. Bu tabaka, rahme düşen yumurtayı besleyici vasıftadır.