Evliyânın büyüklerinden. Hayâtı hakkında fazla bir bilgi yoktur. Doğum ve vefât yerleri, târihleri belli değildir. Devrinin velî kulları huzûrunda yetişen Dâvûd bin A'zeb, haram ve şüphelilerden çok sakınan verâ ve takvâ sâhibi bir zât idi.

Bir gün bir seveninin evine misâfirliğe gitti. Ev sâhibi, hizmetçisine bir koyun kesip, hazırlamasını söyledi. Hizmetçi bir koyun kesip hazırladı. Yemek vakti Dâvûd bin A'zeb'in önüne getirilince; "Onu kaldırın, ondan haram kokusu geliyor." buyurdu. Ev sâhibi araştırınca, hizmetçinin yanlışlıkla sürüye katılan bir hayvanı kestiğini öğrendi. Böylece başkasına âid bir koyunu yemekten kurtuldular. Hak sâhibine durumu anlatıp başka bir koyun verdiler.

Bir talebesi onun için bir koyun kesip, pişirmiş getirmişti. Talebenin babası, koyunu kestiğini duyunca oğluna kızdı. Bu durumu öğrenen Dâvûd bin A'zeb, yemekte yanındakilere; "Kemikleri kırmayınız onları toplayınız." buyurdu. Oradakiler bundan bir şey anlamadılar. Biraz sonra dışarı çıktıklarında, talebe, kestiği koyunun otladığını gördü.

Bir kadının çocuğu felç geçirerek eli-ayağı eğrilmişti. Onu Dâvûd bin A'zeb'e götürdü. Elini çocuğun üzerine dokundurduğunda, Allahü teâlânın izni ile iyileşti.

1) Câmiu Kerâmât-il-Evliyâ; c.2, s.6