Dinde kendileriyle evlenilmesi ölünceye kadar haram, yasak olan kimseler.
Erkek için; yedisi kan ile olan, nesebden (soydan) akrabâ, yedisi süt sebebiyle, dördü de nikâh sebebi ile sonradan akrabâ olan toplam on sekiz kadın ebedî mahremdir.
Bunlar:
1) Anne,
2) Annesinin ve babasının annesi,
3) Kızı, kızının kızı,
4) Kız ka rdeşi,
5) Kız kardeşinin kızı,
6) Erkek kardeşinin kızı,
7) Hala ve teyze,
8) Süt anne,
9) Süt annesinin ve süt babalarının anneleri,
10) Süt kızı,
11) Süt kızkardeşi,
12) Süt kızkardeşinin kızı,
13) Süt erkek kardeşinin kızı,
14) Süt hala ve teyze,
15) Kaynana,
16) Üvey kızı,
17) Üvey anne,
18) Gelin. Kadın için de aynı özeliklerde on sekiz erkek ebedî mahremdir.

Bunlar:
1) Baba,
2) Babasının ve annesinin babası,
3) Oğlu, oğlunun oğlu,
4) Erkek kardeşi,
5) Erkek kardeşinin oğlu.
6) Kızkardeşinin oğlu,
7) Amca ve dayı,
8) Süt baba,
9) Süt babasının ve süt annesinin babaları,
10) Süt oğlu,
11) Süt erkek kardeşi,
12) Süt kız kardeşinin oğlu,
13) Süt erkek kardeşinin oğlu,
14) Süt amca ve dayı,
15) Kayın baba,
16) Üvey oğlu,
17) Üvey baba,
18) Dâmat.
(Hacı Zihni Efendi-Dâmat)

Erkeklerin, ebedî mahrem olan on sekiz kadınla halvet etmeleri (tenhâ yerde yalnız kalmaları) ve sefere meselâ hacca gitmeleri câizdir. (İbn-i Nüceym)

Bir erkeğin ebedî mahrem olan on sekiz kadından biri ile halvet etmesi (tenhâ yerde yalnız kalması) câiz ise de, yalnız süt kardeş ile genç kaynana veya gelin ile fitne şüphesi olunca mekrûh olur. (İbn-i Âbidîn)