Kişinin, işi sebebiyle mâruz kaldığı şartlar dolayısıyla, sağlık durumunda meydana gelen bozukluklar ve aksamalar. İş kazâsı ile meslek hastalığı arasındaki temel fark, ilkinde ânî bir gelişmeye yol açan bir olay bulunmasına karşılık, ikincisinde sağlığın tedrici bir gelişme sonucunda bozulmasıdır.

Tarım işçilerinde, güneşe aşırı mâruz kalmaktan, deri epiteliyoması veya kanseri; tahılla uğraşmaktan aktinomikoz; at ve büyükbaş hayvanlarla ilgilenmekten şarbon, verem; fizikî gerilmelerden ötürü de sayısız ağrı ve sancı çeşitleri görülebilir.

Dalgıçlarda caisson hastalığı (vurgun), cam üfürücülerinde katarakt (göze perde inmesi) görülebilir. Endüstride kullanılan ve işçilere zararlı olabilen zehirler şunlardır: Arsenik, antimon, cıva, kurşun, nikel, fosfor, karbon disülfit, karbon tetra klorür (elbise temizleyici ve boyacılarında), katran türevleri ve çeşitli ensektisit ve pestisitler (böcek ve fâre zehirleri). Diğer önemli bâzı meslek hastalıkları: Silikoz, asbestoz, bissinoz, dermatit, krom yaraları, tahriş edici kimyâsal maddelerin sebep olduğu kanser, tıpta ve atom araştırmalarında, radioktif maddelere aşırı mâruz kalmanın yol açtığı kan kanseri, radyasyon hastalığı vb.

Büyük endüstri dallarının, kendilerine âit tıbbî ve sosyal yardım servisleri vardır. Bunlardan görevleri, tehlikeyi önleyici, işçi ve endüstri ürünlerini kullananları koruyucu özellikte olduğu gibi, moral yükseltmeye yönelen endüstri psikolojisi uygulamasını da içine almaktadır. Böyle bir fabrikanın sağlık servisinin görevi, sâdece işçiyi tehlikeden korumak değil, ayrıca, işçinin organik ve psikolojik sağlığını gözeterek, fabrika işverenlerine ve fabrika ürünlerinin alıcısına da yardım etmektir.