Zevk maksadıyla eziyet, işkence etme. Kelime, Fransız devrimi sırasında yaşayan yazar Marquis de Sade’den gelmektedir. Bu yazar, kendi sadist faaliyetlerini yazıya dökmüş, tahrip ve zarar olmaksızın zevk almanın tabiî olduğunu savunmuştur.

Sadizmin yalnız ortaya çıkması nâdirdir. Genellikle diğer psikolojik bozukluklarla birliktedir. Bir teoriye göre insan sadistçe arzulara sâhip olarak doğar, ancak çevre ve yetişme sonucu bu duygular değişir. Bunalıma düşen şahıslarda, çocukluktan kalma arzular tekrar ortaya çıkabilir. Kişi tarafından bu arzuların fark edilerek sıkı tedâviye geçilmesi, tedâvideki başarıyı arttırır. Sadistik faaliyet ne kadar ilkelse, tedâvisi de o derece zordur.

Sadizm; zamanımızda, geniş mânâda kullanılmakta ve cinsî yönü olmasa da, başkalarına eziyet çektirme sapıklığına denmektedir. İslâmiyetin şartlarının yerine getirildiği cemiyetlerde, sadizm gibi kötü saplantılara rastlanmamaktadır.