Başlık |
Yazı |
|---|---|
| Tâcüddîn İbrâhim Karanânî |
Anadolu velîlerinden. İsmi İbrâhim bin Bahşî, lakabı Tâcüddîn'dir. Doğum târihi bilinmemektedir. 1467 (H.872) senesinde Bursa'da vefât etti. Kabri, Zeynîler semtinde hocası Abdüllatîf Makdisî'nin yanındadır. |
| Tâcüddîn İbrâhim Halvetî |
Büyük velîlerden. İsmi İbrâhim, lakabı Tâcüddîn'dir. Seyyid olup, soyu Peygamber efendimize ulaşır. Kayseri'de doğdu. Doğum târihi bilinmemektedir. 1455 (H.860) târihinde Kayseri'de vefât etti. Kayseri'de kendi adı ile anılan Tâceddîn... |
| Tâcüddîn bin Rıfâî |
Evliyânın büyüklerinden. Hayâtı, doğum ve vefâtı hakkında pek fazla mâlûmât bulunmamakta ise de, on üçüncü asrın ikinci yarısında yaşadığı bilinmektedir. İbn-ür-Rıfâî diye de bilinmektedir. Zamânında bulunan â... |
| Taci |
Taçlı. |
| Taceddin |
Dinin tacı. |
| Tâc-ül-Ârifîn (Ebü'l-Vefâ) |
Evliyânın büyüklerinden olup seyyiddir. Künyesi Ebü'l-Vefâ, ismi Muhammed, lakabı Tâc-ül-Ârifîn'dir. Kakis diye de anılır. Seyyid Ebü'l-Vefâ 1026 (H.417) senesi Receb ayının on ikinci günü Irak'ın Kusende denilen mevkiinde düny... |
| Tâbût-i Sekîne |
İsrâiloğullarının, içinde mukaddes emânetleri sakladıkları ve Mûsâ aleyhisselâmdan beri nakledilerek gelen altın kaplamalı sandık. Allahü teâlâ Kur'ân-ı kerîmde meâlen buyurdu ki: |
| Tabu |
Toplumsal otoriteye ya da baskı tarafından yasaklanan davranışlar. |
| Tâbiîn |
Hadîs-i şerîflerle medhedilen, Eshâb-ı kirâmdan sonra gelen şerefli nesil. Eshâb-ı kirâmı görüp, onların sohbetinde bulunanlar. (Bkz. Eshâb-ı Kirâm) |
| Tabîî İlimler |
Fen ilimleri, aklî ilimler. |
| Tabîb-i Müslim-i Hâzık |
Mütehassıs (uzman) ve açıkça günâh işlemeyen müslüman doktor. |
| Tabiata yaratıcı denir mi? |
Sual: Allah’a inanmayanlar, (Kâinattaki her şeyi tabiat yapıyor. Her
şeyi tabiat kuvvetleri yaratıyor) diyorlar. Tabiata yaratıcı denir mi? |
| Tabî'iyyeciler (Tabî'iyyûn) |
Canlılarda ve cansızlardaki, akıllara hayret veren intizâmı (düzeni) ve incelikleri görerek, bir yaratanın varlığını söylemekle berâber; öldükten sonra tekrar dirilmeği, âhireti, Cennet'i ve Cehennem'i inkâr edenler (red edip, kabûl etmeyen, inanmayanlar... |
| Tâbi |
Uyan. |
| Tabes Dorsalis |
Sfilizin ilerlemiş döneminde sinir sistemi tutulumuna bağlı olarak dengesizlik, yürüme güçlüğü görme bozuklukları ile seyreden tabloya verilen isimdir. |
| Tabasbus |
Yaltaklanma, kendini küçülterek beğendirmeye çalışma. |
| Tabalizm |
Tütün kullanımına bağlı olarak gelişen kronik zehirlenme. |
| Tabakât-ül-Fukahâ |
1. Fıkıh âlimlerinin tabakası. Helâl ve haramı, emir ve yasakları bildiren fıkıh ilmi ile uğraşan âlimlerin dereceleri. |
| Tabakât-ı Muhaddisîn |
1.Resûlullah efendimizin işleri, sözleri ve hâllerini öğreten hadîs ilmi ile uğraşan İslâm âlimlerinin dereceleri. 2. Hadîs âlimlerini derecelerine göre sıralayıp, hayatlarını ve eserlerini anlatan kitaplar. |
| Tabakât-ı Müfessirîn |
1. Kur'ân-ı kerîmdeki murâd-ı ilâhîyi, yâni kastedilen mânâyı açıklayan tefsîr ilmi ile meşgûl olan İslâm âlimlerinin dereceleri. |
| Ta'ziye |
Ölen kimsenin yakınlarına sabır, ölene rahmet dileme. |
| Ta'zîr |
Suça ve şahsa göre değişen tenbîh (uyarma), ihtâr, tekdîr ve dövmek gibi cezâlarla cezâlandırma. |
| Ta'zîm |
Hürmet ve saygı gösterme, üstün tutma. |
| Ta'yîn (Tâyin) |
1.Bir malın cinsini, miktârını, yerini belli etmek. |
| Ta'vîz |
Kur'ân-ı kerîmde bildirilen ve Peygamberimizden naklen gelen duâları okumak veya bunları yazıp üzerinde taşımak. |
| Ta'rîz |
Üstü kapalı ve dokunaklı söz; kapalı îtirâz etmek; bir tarafı gösterip diğer tarafı kasd etmek. |
| Ta'n Etmek |
Kötülemek, dil uzatmak. |
| Ta'dîl-i Erkân |
Namazda rükûda, secdelerde, kavmede (rükûdan kalktıktan sonra ayakta durmada) ve celsede (iki secde arasında oturmada) her âzâ hareketsiz olduktan sonra bir miktar durmak. (Bkz. Tumânînet) Ta'dîl-i erkân, İmâm-ı a'zam ile İmâm-ı... |
| Tâ'at |
İbâdet. Allahü teâlânın beğendiği, râzı olduğu şeyler. Hasene. |
| Ta'ammüden |
Bilerek, isteyerek, önceden hazırlayarak yapma. |