Sual: Allah rızka kefil olduğuna göre, açlıktan öldü demek uygun olur
mu?
CEVAP
Allahü teâlâ, herkesin rızkına kefildir. Ama bu, açlıktan ölmeye engel
değildir. Herkes için belli bir rızk, belli sayıda nefes takdir edilmiştir.
Eceli gelen, ölecektir. Kimisi hastalıktan ölür, kimisi trafik kazasında ölür,
kimisi de açlıktan ölür. Allahü teâlâ, çok şeyi de sebeplerle yaratmaktadır.
Mesela, rızkı Allah verir, ama çalışmayı sebep kılmıştır. Çalışmadan rızk
bekleyen, açlıktan ölebilir. Hastalıklara şifayı veren de Allahü teâlâdır. Ancak
doktoru, ilacı sebep kılmıştır. Doktora gitmeyen, tedaviyi, ilacı kabul etmeyen,
hastalıktan ölebilir.
Bir şehrin bir köşesinde, bir Müslüman açlıktan ölse, şehirdeki zenginlerden
birinin, az bir zekât borcu kalsa, onun katili sayılır. (S. Ebediyye)
İki hadis-i şerif meali şöyledir:
(Azap ile korkutulduğunuz şeylerin hepsini, şu kıldığım namazda gördüm. Böcek
bile yemesine mani olmak için, kedisini aç ve susuz bırakıp, açlıktan ölünceye
kadar, kedisini bağlamış olan kadını da gördüm.) [Müslim, Nesai]
(Şu üç kişiden başkası dilenemez:
1- Açlıktan ölecek olan,
2- Borca boğulmuş kişi,
3- Diyet vermek zorunda olan.) [Ebu Davud, Tirmizi, Nesai]
Hazret-i Ömer, halife iken, kıtlık oldu. Eshab-ı kiramdan Bilal bin Hars,
Resulullahın türbesine gidip, (Ya Resulallah! Ümmetin açlıktan ölmek
üzeredir. Yağmur yağmasına vesile olman için sana yalvarırım) dedi.
Resulullah o gece rüyasında görünüp, (Halifeye git! Benden selam söyle!
Yağmur duasına çıksın) buyurdu. Hazret-i Ömer, yağmur duasına çıkınca,
duadan sonra, yağmur yağmaya başladı. (M. Nasihat)
Açlıktan ölmek üzere olan ve öldürmekle korkutulan kimseden başkalarının
leş, domuz eti yemeleri, içki içmeleri haramdır. (Berika)
Açlıktan ve susuzluktan ölecek olanlara, leş ve şarap haram değildir.
(Bezzaziyye)
Bir kimsenin açlıktan ölmesi, ezelde takdir edilmiş olmasına alamet, (Ezelde
açlıktan ölmek alnıma yazılmış ise, yiyip içmek fayda vermez) düşüncesinin
kalbine gelmesidir. Böyle düşündüğü için, yiyip içmez ve açlıktan ölür. (S.
Ebediyye)
Açlıktan ölmek üzere olan kimse, leş de yoksa, başkasının malını, ölmeyecek
kadar yiyebilir. (Muhit)
Şu kadar var ki, çok aç kalan kimse, zamanla hastalanıyor ve ölüyor. Ölüm
her ne kadar hastalıktan ise de, açlık sebep olduğu için, açlıktan öldü demenin
mahzuru olmaz.