Üstadımın fazileti pek çoktu
Fen ilminde bile bir eşi yoktu

Huda irfan ile onu süslemiş
Derece üstüne derece vermiş

Benzeri yoktu desem Arab Acemde
Doğrudur hilafım yoktur bu demde

Onu görmek büyük saadet idi
Sohbetleri büyük bir nimet idi

Adı âşıkların dilinde seda
Dertlerine deva, ruhlara gıda

Beş vakitte cemaate giderdi
Sünnetlere çok riayet ederdi

Boşa geçirmezdi gece gündüzü
İlimle meşguldü, zikirdi sözü

Ulemanın, evliyanın yâriydi
Onların medar-ı iftiharıydı

Müminin mümine aynası idi
Gizli marifetler deryası idi

Çalışmakla çıkılmaz bu makama
Hakkın vergisiydi bunlar hocama

Bütün hocaların efendisiydi
Bu aciz de onun bir bendesiydi

Teveccüh etmişti pek bahtiyarım
Onun elindeydi hep ihtiyarım

Topluluk içine öyle gelmedi
Setretti kendini, kimse bilmedi

Çalışanı sever, daim överdi
Düşmanları sustur sonra gel derdi

Vefatı âlemin ölümü oldu
Şu fani dünyanın çehresi soldu

Vefatları acı kattı acımıza
Dua ediyoruz hep hocamıza

Hakka niyazımdır, kabri nur dolsun
Makamı Cennette pek yüksek olsun