Gel aldanma bu dünyaya, sonu viran olur, bir gün
Senin bu sürdüğün demler, elbet yalan olur, bir gün

Mala, mevkie güvenme, sarılacaksın kefene
O da çürür, kalır yere, tenin yeksan olur bir gün

Mezarından kalkacak halk, kimi açık kimi çıplak
Yalın ayak, başıkabak, herkes üryan olur bir gün

Yağar kar gibi defterler, görünce onu titrerler
Cümle halkın teni terler, ulu divan olur bir gün

Kiminin yüzü kararacak, orda perişan olacak
Dine uyan kimse ancak, şâd-ü handan olur bir gün