Tevazu ile gelsin,
Kimde erlik var ise.
Merdivenden iterler,
Yüksekten bakar ise.

Kim ki yüksekte gezer,
Er geç yolundan azar
Dış yüzüne o sızar,
İçinde ne var ise.

Aksakallı bir koca,
İsmi olsa da hoca,
Boşa gitmesin hacca,
Bir gönül yıkar ise.

Sağır işitmez sözü,
Gece sanır gündüzü,
Kördür kâfirin gözü,
Mümin, münevver ise.

Gönül Çalab’ın tahtı,
Çalab gönüle baktı
İki cihan bedbahtı
Kim gönül yıkar ise.

Az söz insan yüküdür,
Çok söz hayvan yüküdür,
Bilene bir söz yeter,
Eğer cevher var ise.

Kendini ne sanırsın?
Hangi zatı tanırsın?
Sözlerimi anlarsın,
Firasetin var ise.

Herkes sırayla geçer,
Konanlar bir gün göçer,
Aşk şerbetini içer,
Kim bunu anlar ise.

Yunus seni yormasın,
Yüksek yerde durmasın,
Sırat hesap görmesin,
Sevdiği Gaffar ise...

Kelimeler:

Tevazuyla: Alçakgönüllü olarak
Münevver: Aydın, okumuş, bilmiş
Gaffar: Günahları affeden Allahü teâlâ