Sual: Allah ve Peygamber için, sevgili denir mi; aşk kelimesi, onlar için kullanılır mı? Bunlar, insanlara mahsus değil mi?
CEVAP
Sevgili, sevilen kimse demektir. Asıl sevilmesi gereken, Allahü teâlâ ve onun sevdikleridir. Yani, sevgili onlardır. Aşk da, böyledir. Sevginin kuvvetli olmasına, aşk denir.

(Habib), sevgili demektir. Bunun için, Peygamber efendimize, (Habibullah) denir. Allahü teâlânın sevgilisi demektir. Bunların yadırganması, günümüzde yanlış mânada kullanılmasından kaynaklanıyor. İslam âlimleri buyuruyor ki:

(Habibim, Sen olmasaydın, gökleri yaratmazdım) hadis-i kudsisi, gösteriyor ki, sevgi olmasaydı, yaratılış açığa çıkmaz ve alem devamlı yoklukta kalırdı.

Şehvete, aşk denmesi yanlıştır. Aşk kalbde olur ve kıymetlidir. Yani kalb, sevgi yeridir. Aşk, sevgi bulunmayan kalb ölmüş demektir. Kalbde, ya Allah sevgisi, yahut dünya sevgisi, yani haramlar bulunur. Zikir, ibadet yaparak, kalbden dünya sevgisi çıkarılınca, kalb temiz olur. Bu temiz kalbe, Allah sevgisi, kendiliğinden dolar. Günah işleyince, kalb kararır, hasta olur. Dünya sevgisi yerleşerek, Allah sevgisi gider. Kalbin bu hali, bir şişeye benzer. Su doldurunca, havası çıkar. Suyu boşaltınca, hava kendiliğinden dolar.