Dünya boşanıp doldu
N’oldu cihan içinde
Niceler toprak oldu
Bu az zaman içinde

O taze güller soldu
Bülbüller ötmez oldu
Gözümüz kanla doldu
Kaldık zindan içinde

Derin uykuya daldı
Kuzuları kurt aldı
Ardınca baka kaldı
Âhu figan içinde

Küskünler barışırlar
Kabirde konuşurlar
Belki de buluşurlar
Yarın cinan içinde

İpek kumaş giyenler
En büyük ben diyenler
Balla kaymak yiyenler
Tenler kefen içinde

Nerede ince kaşlar
Dökülmüş inci dişler
Zorlu bir azap başlar
Yılan, çıyan içinde

Çürümüş tutmaz eller
Dökülmüş dudak diller
O sevgili oğullar
Kalmış viran içinde

Bu dünyaya inanan
Vefası olur sanan
Ömrünü eder ziyan
Çoğu pişman içinde

Yunus söyler sözünü
Aldanma aç gözünü
Karartma sen yüzünü
Koyma firak içinde