Azrail sıkıca tuta,
Fayda vermez ana ata,
Ortalığa dehşet kata
Halktan medet ermez ola.

Can alıcı çıka gele,
İstesen de vermez mola,
Aklını başından ala,
Bir an aman vermez ola.

Kimisi elbiseni soyar,
Kimisi suyunu koyar,
Kimi teneşirde yuyar,
Bunlar hâlin bilmez ola.

Ağaç ata bindirirler,
Mezarlığa gönderirler,
Yer altına indirirler,
Artık kimse görmez ola.

Üç gün kadar oturalar,
Hep işini bitireler,
O an dile getireler,
Artık kimse anmaz ola.

Yunus asıl öğüdü sen,
Vermelisin hep kendine,
Söylesen de, gafillere
Öğüt fayda vermez ola.