Uzun bir hadis-i şerifin bir bölümü şöyledir:
En sağlam kulp, kelime-i şehadettir.
En değerli söz, Allah’ı zikretmektir.
En iyi ilim, faydalanılan ilimdir.
En iyi zenginlik, gönül zenginliğidir.
En iyi azık, takvadır.
En iyi iş, farz olan amelleri yapmaktır.
En şerefli ölüm şehid olarak ölmektir.
En kötü şey, bid’attir.
En kötü mazeret, ölüm anındaki mazerettir.
En kötü pişmanlık, kıyametteki pişmanlıktır.
En kötü kazanç, faizden gelendir.
En büyük hata, yalan söylemektir.
Kötü şiirler, şeytanın nağmeleridir.
Gençlik, bir çeşit deliliktir.
Başkalarından ibret almak, saadettir.
Allahü teâlâ, affedeni affeder.
Öfkesine hâkim olanın mükâfatını verir.
Musibete sabredene kaybettiklerini verir.
Sabredenin sevabını kat kat fazla verir.
Başkasını alaya alanı rezil eder.
Her iş neticesiyle değerlendirilir.
Gelmesi kesin olan şey [ölüm], yakındır. (Beyheki, İbni Asakir)