Başlık |
Yazı |
|---|---|
| Ebü'l-Hasan-ı Eş'arî |
Ehl-i sünnetin îtikâddaki iki imâmından biri ve büyük velîlerden. İsmi Ali bin İsmâil, künyesi Ebü'l-Hasan'dır. Eshâb-ı kirâmdan Ebû Mûsâ el-Eş'arî'nin neslinden geldiği için Eş'arî nisbesiyle meşhûr... |
| Ebü'l-Hasan-ı Harkânî |
Allahü teâlâya ve âhirete âit ilimler yâni mârifetler sâhibi büyük âlim ve velî. Künyesi Ebü'l-Hasan, ismi Ali bin Câfer'dir. Bistâm'ın bir kasabası olan Harkân'da dünyâya geldi. Ebü'l-Hasan-ı Hark... |
| Ebü'l-Hasan-ı Şâzilî |
On ikinci yüzyılda Kuzey Afrika'da yetişen büyük velîlerden. Şâziliyye adı verilen tasavvuf yolunun kurucusudur. İsmi, Ali bin Abdullah bin Abdülcebbâr, künyesi, Ebü'l-Hasan, lakabı Nûreddîn'dir. Peygamber efendimizin sallallahü aleyhi ve sellem... |
| Ebü'l-Hayr el-Akta |
Büyük velîlerden. İsmi Abbâd bin Abdullah, künyesi Ebü'l-Hayr, lakabı el-Akta'dır. Aslen Mağripli olup doğum târihi bilinmemektedir. Sonradan Şam sâhil beldelerinden Tinat'a yerleşti. 960 (H.349) senesinde Mısır'da vefât etti. Zünnûn-i Mısrî... |
| Ebü'l-Hayr Fârûkî |
Hindistan'ın büyük velîlerinden. İsmi Abdullah olup, babasınınki Şah Muhammed Ömer'dir. Lakabı Muhyiddîn'dir. Çırağ-ı Nebevî ismi ile de meşhurdur. Dedesi, büyük âlim Abdullah-ı Dehlevî'nin halîfesi Ahmed Saîd-i Fârûk... |
| Ebü'l-Hüseyin Nûrî |
Bağdât'ın büyük velîlerinden. Onuncu yüzyılda yaşadı. İsmi, Ahmed bin Muhammed'dir. Babası Horasan'ın Bağşûr veya Bağ şehrinden olduğu için "İbn-i Bagavî" diye anıldı. Ebü'l-Hüseyin künyesiyle meşhur oldu. Karanlık gecede odasında söz... |
| Ebü'l-Vakt |
Tasavvufta kalb makâmından yukarı çıkıp, kalbin sâhibine varan, hallerden kurtulup, halleri verene ulaşan. Bunlara Erbâb-üt-temkîn de denir. |
| Ebüdderdâ |
Kâdılık yapan sahâbîlerden. |
| Ebul Hasan Harkani |
Ebul Hasan-ı Harkani hazretleri, Silsile-i aliyyenin altıncısıdır. Büyük İslam âlimi Bayezid-i Bistami'nin ruhaniyetinden istifade ederek yükselmişti. Zamanının kutbu idi. |
| Ebül Vefâ |
(Bkz. Vefâ Könevî) |
| Ebüssü'ûd ebül-Aşâir el-Bâzinî |
Mısır'ın büyük velîlerinden. Babasının ismi Şâbân, dedesinin ismi ise Tayyib'dir. Künyesi Ebüssü'ûd olup, asıl ismi kaynaklarda zikredilmemektedir. Bâzin denilen yerde doğduğu için "Bâzinî" nisbeti ile tanınırdı. Ayrıca el-Ir... |
| Ebüssü'ûd Efendi |
Osmanlı âlimlerinin en meşhûrlarından. Büyük velî. On üçüncü Osmanlı Şeyhülislâmı olup, tefsîr, fıkıh ve diğer ilimlerde büyük âlim idi. İsmi, Ahmed bin Mustafa'dır. Bağdâtlı İsmâil Paşa, yaptığı inceleme ve... |
| Ecdadımızın güzel sözleri |
Sual: Aşağıdaki atasözlerinin, kötü maksatla söylendiği iddia ediliyor.
Atalarımız, ne diye kötü maksatla söylüyor? Bu sözler kötü ise, niye asırlardır
kullanılmıştır? |
| Ecehan |
Hanların başı. |
| Ecel |
Belli vakit. Hayâtın sonu. Hayat sâhibinin, canlının ölümü için Allahü teâlânın takdir ve tâyin ettiği vakit. |
| Ecel gelir |
Gönlümü eyledi mekân, |
| Ecel-i Kazâ |
Kazây-ı muallak, kesin olmayıp sebebe bağlı kılınan ecel. |
| Ecel-i Müsemmâ |
Belli vakit, bilinen ecel, Allahü teâlânın bir kimse için ezelde takdir ve tâyin buyurduğu (belirlediği) hiç bir şekilde değişmeyen ecel, hayâtın sonu. |
| Ecîr |
Bir işi yapmak için kendi kuvvetini veya san'atını kirâya veren, çalışan kimse, işçi. |
| Ecîr-i Hâs |
Belli zamanda, belli işi yapmak için husûsî tutulan işçi. |
| Ecîr-i Müşterek |
Serbest işçi. Kirâlıyanından (işvereninden) başkasına çalışmaması şartı koşulmamış hamal, terzi, saatçi gibi işçi. |
| Ecr (Ecir) |
İyilik, mükâfât, ücret, karşılık. Allahü teâlânın râzı olduğu, beğendiği işleri yapanlara verdiği sevâb. |
| Ecr-i Misil |
Âdil iki ehl-i vükûfun (bilir kişinin) takdîr ettikleri ücret. |
| Ecved |
En iyi, en cömert. |
| Ecza Dolabı |
|
| Edâ |
Yerine getirme, yapma. Namaz, oruç, hac, zekât gibi bir ibâdeti vaktinde yapmak. |
| Eda |
Tavırları hoş, nazlı. |
| Edâ Şartları |
Bir işin, ibâdetin sahîh ve mûteber olması için lâzım olan şartlar. |
| Ede |
Ata, büyük kardeş, ağabey. |
| Edeb |
1. Güzel hallere ve huylara sâhib olma ve utanılacak hareketlerden sakınma, her hususta haddini bilip, sınırı gözetme hâli. |
| Edeb haddini bilmektir |
Hikmet ehli zatlar buyuruyor ki: |
| Edebâlî (Üdebâlî) |
Osmanlı Devletinin kuruluşunda hizmeti geçen büyük İslâm âlimi. Osman Gâzinin kayınpederi ve hocası. Karaman civârında 1206 (H.603) yıllarında doğduğu tahmin edilmektedir. 1326 (H.726) yılında Bilecik'te vefât etti. |
| Eden bulur!.. |
Eski zamanlarda, astığı astık kestiği kestik, karşı tarafın sözünü dinlemeden, araştırmadan karar veren bir hükümdar vardı. Bu hükümdar, bir gün hanımı ile sarayının geniş bahçesinde dolaşıyordu. Sarayın bahçıvanı da, bahçenin bakımını yapıyordu. Bahçıvan, hükümdarın hanımı ile beraber kendi tarafına doğru geldiğini... |
| Eden kendine eder |
*Hikmet ehli zatlar buyuruyor ki: |
| Edep - Haya - İffet |
Sual: Edebin dinimizdeki yeri nedir? |
| Edhem Baba |
Anadolu'da yetişen büyük velîlerden. İsmi Edhem olup, Edhem Baba denmekle şöhret buldu. Annesi Güneş Hanım olup, babası evliyânın büyüklerinden Müştâk Kâdirî hazretleridir. 1804 (H.1219) senesi Bitlis'te doğdu. 1886 (H. 1304) senesinde bir Cum... |