* Vücudun rahatı için az yiyip içmeli, ruhun rahatı için ise günah işlememeli.
* Dünya zevklerine düşkün olmak nefsi beslemektir. Halbuki nefse düşmanlıkla
emrolunduk. Çünkü nefs Allahü teâlânın düşmanıdır. Bize; nefsinizi besleyin diye
bir emir yok, kalbinizi kuvvetlendirin diye emir var. Nefse düşmanlık; riyazet
ve mücahede ile olur. Riyazet; nefsin arzularını yapmamak, mücahede ise nefsin
istemediği şeyleri yapmaktır.
* Cereyan hata kabul etmez. Allahü teâlâ cereyanı yarattı. Faydaları çok
çeşitli, ama elini değeni yakıyor. Kontak yapıyor, evler yanıyor. Kullanmaya
göre değişiyor. Su, çok faydaları var ama seller evleri yıkıyor. Yani hem
faydaları var hem de zararları. Nefs de böyle. Nefissiz olmaz. Nefs, İslamiyet’e
uyarak zaptedilirse ilerleme olur. Yani içimizde olan bu mahluku iyi tanımalı,
İslamiyet ile zaptetmelidir. Nefs, seni iman etmek, haramlardan kaçmak, farzları
yapmaktan alıkoymasın.
* Her uzvun, kalbin ve nefsin lezzet aldığı şeyler başkadır. Nefs haram
işlemekten zevk alır. Çünkü gıdası haramlardır.
* Bir şey için olan hırs ve gayret, ona olan sevginin neticesidir.
* Müminin kabrinde yüzünün kıbleden çevrilmiş görünmesi, dünya sevgisi üzerine
ölmesindendir.
* Meşhur olmak sevdası ile yanıp tutuşana, doğruluk nasip olmaz.
* Üç şey kalbi öldürür: Çok konuşmak, çok uyumak ve çok yemek.
* Gözü harama bakmaktan ve başkalarının ayıplarını görmekten korumalıdır!
* Eskiden iyilik yaparlardı söylemezlerdi. Sonra hem yapmaya hem de söylemeye
başladılar. Şimdi ise yapmıyorlar fakat söylüyorlar.
* Salihlerle beraber ol! Eğer ilim sahibi isen, ilmin onlara faydalı olur. İlim
sahibi değilsen, onlardan bir şeyler öğrenirsin. Allah’ı hatırlamayanlarla
beraber olma! İlim ehli de olsan, ilmin onlara faydası olmaz. İlim ehli
değilsen, daha çok zarara girersin. Eğer Allah onlara gazap ederse, sen de helak
olursun. İyilerle beraber iken, Allah onlara rahmet ederse, layık olmasan da,
sen de o rahmetten faydalanırsın.
* Bir kimse, salihler gibi amel işlese; fakat günahkârlarla düşüp kalksa, iyi
amelleri boşa gider, kıyamette kötülerle beraber haşrolur. Bir kimse de, kötüler
gibi amel işlese; fakat salihleri sevse, onlarla beraber olsa, günahları iyiliğe
çevrilir, iyilerle beraber haşrolur.
* Allahü teâlâyı tanıyan onu sever. Onu seven de dinin emirlerini yapar.
Haramlardan kaçınır. Bunlara yani emir ve yasaklarına riayet etmeden ben Allah’ı
tanıyorum, onu seviyorum demek yanlış olur. Sevmenin bir tarifi de itaat etmek
demektir. Sevginin derecesi, itaatteki sürat ile ölçülür.
* En önemli şey, Ehl-i Sünnet itikadında olmak, bundan daha önemlisi de inandığı
Ehl-i Sünnet itikadını ilave çıkarma yapmadan aynen yaymaktır.
* Herkes ahiret yolcusudur. Bir vasıta ile gidiliyor. Ancak yanlış vasıtaya
binen, istediği yere değil, vasıtanın gittiği yere gider. Kâbe’ye gitmek için
niyet edip Paris’e giden uçağa binen, niyeti halis olsa da Kâbe’ye varamaz.
Allahü teâlâ, doğruyu arayana hakiki İslamiyet’i nasip edeceğine söz vermiştir.
[Ankebut 69, Şura 13], Allah sözünden dönmez. [Al-i imran 9]
Demek ki batıl yollardakiler istemek bir yana merak bile etmiyorlar. İtikadı
düzeltmeden önce ibadet etmenin faydası olmaz. Doğru itikad, ehli sünnet
itikadıdır. Doğru itikad 1 rakamı gibidir. İhlaslı ibadetler sağına konan
sıfır rakamı gibidir. Bir sıfır konunca 10, iki sıfır konunca 100
olur. Sağına ne kadar 0 konursa değeri artar. 1 çekilirse hepsi 0
olur. İhlâssız, [riya ile] yapılan ameller de, soldaki sıfır gibi yani 1
rakamının soluna konan sıfır gibi değersizdir. Ehl-i sünnet itikadı yoksa
ibadetlerinin hiç faydası olmaz, soldaki sıfır gibi değersizdir. İşte bu kadar
önemli olduğu için Ubeydullah-i Ahrar hazretleri (Bütün kerametleri bize
verseler, fakat itikadımız düzgün değilse, halimiz haraptır. Eğer bütün
çirkinlikleri verseler itikadımız düzgün ise, hiç üzülmeyiz) buyuruyor.