Hemen her gördüğün alma lisana
İnsan, dili ile uğrar ziyana

Görünüşte dilin cirmi küçüktür
Fakat cürmü, yaptığı iş büyüktür

Pişman olur, düşünmeden konuşan
Sonunda kesilir baş, dökülür kan

Kimi bir söz söyler düşer hataya
Sözünü bilmeyen uğrar belaya

Kâfir olur, bir sözüyle Müslüman
Bir söz ile gider, İslam ve iman

Diline sahip ol, boş söz söyleme
Su-i zannı bırak, gıybet eyleme

Kimsenin aybını ağzına alma
Sonra pişman olup, saçını yolma

Bulunmaz, ayıpsız, kusursuz insan
Ancak Rabbimizdir, kusursuz olan

Nasıl kusur etmez, dünyada insan?
Ona düşman iken nefsiyle şeytan

Hep kusur araştıran, dost bulamaz
Noksandır o, kâmil insan olamaz

Kusursuz bir insan, olmaz muhakkak
Kulunun yüzüne vurmaz onu Hak

Hakiki dostluğa eyle riayet
Dostunu, kusuru ile kabul et

Resul-i Ekrem’in öğüdünü tut
(Ya hayır söyle yahut eyle sükût!)