Âdemoğlu aç gözünü,
Yeryüzüne kıl, bir nazar,
Gör bu latif çiçekleri,
Hangi kuvvet yapar, bozar.

Her bir çiçek bir naz eder,
Över Hakk’ı, niyaz eder,
Kurtlar, kuşlar, hepsi birden,
Hâlık’ına âvâz eder.

Bu çiçekler bezenirken,
Göğe doğru uzanırken,
İbret alıp özenirken,
Habersizce gelir sefer.

Rengi döner günden güne,
Toprağa dökülür yine,
Bu ibrettir söyleyene,
Hakikati, ârif sezer.

Bu sırları duymalıydın,
Büyüklere uymalıydın,
Dinimizi yaymalıydın,
Gafletlerin neye değer?

Gelen elbet gider imiş,
Konan geri göçer imiş,
Mevt şerbetin içer imiş,
Her kim, bu manadan geçer.

Yunus hakikati bilir,
Arayan Mevla’yı bulur,
Senin elinden ne gelir,
Hakk’tan gelir hayırla şer.

Kelimeler:

Nazar kılmak: Bakmak
Âvâz: Seslenme
Mevt: Ölüm