Ey yarenler, söyleyemem,
Canım neye daldığını.
Dilim ile vasfedemem,
Gönlümü kim aldığını.

Gönlüm dolu, sığmaz dile,
Âşık olan, hâlden bile?
Aşk çoğunu verdi yele,
Anlayamaz n’olduğunu.

Aşk derdiyle yananların,
Hakkı daim ananların,
Nimetlere konanların,
Yadırgama güldüğünü.

Hem ağlar, hem güler âşık
Can vermeye gelir âşık,
Kahrı, lütuf bilir âşık,
Bilmez melûl olduğunu.

Aşk, Yunus’u eyledi lâl,
Olsun kanı aşka helâl
Varlığını et payimâl,
Görme hiç ayrıldığını.

Kelimeler:

Melûl: Üzgün, boynu bükük, zavallı, yoksul.
Lâl: Dili tutulmuş, konuşamaz hâle gelmiş, dilsiz.
Payimal: Telef etmek, yok etmek