Azrail, başına geldiği zaman
Kırılır ayakla kol, yavaş yavaş
Mevla’m nasip etsin din ile iman
Akar gözlerinden sel, yavaş yavaş

Yüksek uçan gönül, yorulur bir gün
Ölçü terazisi, kurulur bir gün
Herkesin yaptığı, sorulur bir gün
Döner mi, ya Rabbi, dil yavaş yavaş

Hep nefsine uydun, tevbe etmedin
Her bulduğun yedin, şükür etmedin
Nihayet, bu kara toprağa geldin
Çekilir dünyadan el, yavaş yavaş

Kabrin üzerine dikerler taşı
Bir avuç toprağa koyarsın başı
Baba, oğlun görmez, kardaş kardaşı
Gider, geri dönmez yol, yavaş yavaş

Kâfurlu, ılık suyu koyarlar
O nazlı bedeni, tekmil soyarlar
Öldüğünü konu komşu duyarlar
Gelir geri ahbaplar, yavaş yavaş