Çok kimse var, Hakkı bilmez
Gözü kördür hakkı görmez
İste onu sen kendinden
O hak senden ayrı olmaz

Dünyaya çok güvenirsin
Rızkı veren benim dersin
Bu yalanı çok söylersin
Dediklerin gerçek olmaz

Dünya insana tuzaktır
Ahiret ise çok uzaktır
Ayrılık sarp bir firaktır
Gidenler hiç geri gelmez

Şu faniye gelen göçer
Ecel şerbetini içer
Hepsi bu köprüden geçer
Cahil olan bunu bilmez

Gelin zorluğu atalım
İşin kolayın tutalım
Sevelim ve sevilelim
Bu dünya kimseye kalmaz

Yunus sözünü anlamaz
Manasını da dinlemez
Asıl yurda dönmelisin
Artık burda kimsen kalmaz