Geldi geçti ömrüm benim,
Bir yel esip geçmiş gibi,
Hele bana şöyle gelir,
Bir göz açıp yummuş gibi.

İşbu söze Hak tanıktır,
Bu can gövdeye konuktur.
Bir gün çıkıp da gidecek,
Kafesten kuş uçmuş gibi.

Miskin âdem oğlanını,
Ekinciye benzetmişler.
Kimi biter, kimi yiter,
Yere tohum saçmış gibi.

Bu dünyada bir nesneye,
Yanar içim, göynür özüm.
Yiğit iken ölenlere,
Gök ekini biçmiş gibi.

Bir hastaya vardın ise,
Bir içim su verdin ise,
Yarın anda sana gele,
Hak şerbetin içmiş gibi.

Bir miskini gördün ise,
Eski bir şey verdin ise,
Yarın anda karşı gele,
Yeni kaftan biçmiş gibi.

Yunus Emre bu dünyada,
İki kişi kalır derler.
Meğer Hızır, İlyas ola,
Âb-ı hayat içmiş gibi.

Kelimeler:

Göynümek: Dertlenmek, üzülmek,
Kaftan: Kıymetli elbise
Âb-ı hayat: Ölümsüzlük sağlayan su, hayat suyu