Şakik-i Belhi hazretleri, bir kıtlık senesinde, herkesin kara kara düşündüğü
bir ortamda, zengin bir adamın kölesinin neşeden oynadığını gördü. Ona sordu:
- Herkes kıtlıktan, açlıkla karşı karşıya olmaktan inler dururken sen neye
güvenerek böyle oynayabiliyorsun?
Köle cevap verdi:
- Benim efendimin 7 tane köyü var, her ihtiyacımızı efendimiz bol bol sağlıyor.
Şakik-i Belhi hazretleri, kıtlıktan muzdarip talebelerine buyurdu ki:
- Kendimize gelelim! Bir köle efendisinin yedi köyüne güveniyor, kendini emniyet
içinde hissediyor. Dünyadaki bütün köylerin, şehirlerin sahibi ve her canlının
rızkına kefil olan Allahü teâlâya bu nasıl tevekkül ki hâlâ biz rızk endişesi
içindeyiz?