Hazret-i Ömer’in hilafeti zamanında, bir şahıs hanımının çok söylenmesi ve
çekilmez bir hâl alması karşısında Hazret-i Ömer'e şikayete karar verip
Halifenin evine gelir. Kapıya geldiğinde içerden sert, sinirli konuşan bir kadın
sesi duyar. Bir ara kapıyı çalamaz ve mütereddit halde öyle beklemeye başlar.
Biraz sonra hep kadının konuştuğunu ve halifenin sustuğunu anlayan adam, kapıyı
çalmaktan vazgeçip geri dönmeye karar verir ve ayrılacağı zaman kapı açılır.
Kapıyı açan Hazret-i Ömer'dir.
(Ne var, neye geldin, bir şey söylemeden niye geri dönüyorsun?) diye sorar.
Adam, (Ya Ömer! Ben hanımımdan şikayete gelmiştim. Baktım ki Halife bile
hanımına ses çıkarmıyor. Ben niye şikayet edeyim diye düşündüm ve geri dönmeye
karar verdim) dedi.
Hazret-i Ömer şu karşılığı verdi:
“O benim evimin hanımıdır, çocuklarımın anasıdır, yemeklerimizi yapar,
çamaşırlarımızı yıkar, evimizi düzenler. O bunları ihsan olarak yapıyor. Böyle
birisine laf söylemek yakışmaz.”