Çölde, yaşayan bir bedevinin bir horozu, bir köpeği ve bir de merkebi vardı.
Horoz, sabahları öter, onları namaza uyandırırdı. Bir gün tilki horozu alıp
götürdü. Çoluk çocuğu üzüldü. Bedevi, hakkımızda belki bu hayırlıdır
diyerek onları teselli etti. Bir kurt, yüklerini taşıyan merkebini parçaladı.
Bedevi, üzülen çoluk çocuğunu yine, belki hakkımızda hayırlısı budur
diyerek teselli etti. Bir müddet sonra kendilerine bekçilik eden köpekleri de
öldü. Bedevi yine ailesini teselli etti.
Bir sabah gördüler ki, ilerideki birkaç çadırda yaşayanlar, esir alınarak
götürülmüş. Hayvanlarının sesleri, merkep anırması, horoz ötmesi ve köpek
havlaması çadırda yaşayanları ele vermiş. Bedevinin hayvanları olmadığı için
onların varlığından haberdar olamamışlar.