Büyüklerle beraber olmak için, onları sevmek yeter. Ancak, hiçbir ibadet
yapmayan ve hiçbir günahtan sakınmayan büyükleri asla sevemez. Seven sevdiğine
itaat eder. Onlar gibi olamayız ama elimizden geleni yapmamız şarttır. Dinin
emir ve yasaklarına hiç uymadan sadece, seviyorum demesi yalan olur. Çünkü onda
cevher yoktur. Sevgi yukarıdan gelir. Büyükler onu sevmez ki, o büyükleri
sevebilsin.
Eshab-ı kiramdan bir tanesinin çok üzüldüğünü gören Peygamber efendimiz ona
sordu:
- Bu kadar niye üzülüyorsun?
Şahıs dedi ki:
- Ya Resulallah bizim ne olacak halimiz sizin bu anlattıklarınızı tam
yapamıyoruz.
Böyle çok meyus ve mükedder iken Peygamber efendimiz orada bir müjde bildirir:
(El mer’ü mea men ehabbe)
Sen diyor, üzülme burada kimi seversen ahirette onunla berabersin.
Demek ki kim olduğumuz değil, kimi sevdiğimiz önemli.