Bir hac ibadeti sırasında Harun Reşid ve Behlül yüksekçe bir yere oturup
oradan ibadet ve dua eden ve bu arada ağlayıp gözyaşı döken insan selini
seyrediyorlardı. Behlül Dânâ halifeye dedi ki:
- Ey müslümanların halifesi, bütün bu ağlayıp sızlayan insanlar kendi
nefslerinin günahlarının hesabını verip veremeyeceklerini bilmedikleri için
ağlaşıyorlar. Halbuki sen kendi nefsinin hesabı yanında bütün bu insanların da
hesabını vereceksin. Senin hâlin n’olacak?